Bu durumlar iyice sinirlerimi bozmuştu. Kapının önünde su deposu vardı orada duran baltayı alıp küfürler yağdırmaya başladım. Babamı çağırdım ama ses yoktu, babaanneme küfürler ettim kimse dışarı çıkmadı. Sonrasında başı eşarplı bir kadın, beni gördü. Bu küçük halamdı Ama geçen bu kadar kıza zamana göre çok yaşlanmıştı. Neredeyse çökmüştü, onun bu halini görünce duraksadım ve o bana bağırmaya başladı.
- Ne oldu? Anneme bir şey mi oldu? neden geldin buraya? söyle anneme bir şey mi oldu dedi.
O kadar kin doluydum ki baltayı halama doğru salladım. O arada iki tane yirmi li yaşlarda çocuk beni tutup yere yatırdılar. Ben ise BABA BABA diye bağırıyordum. Babam çıkmıyordu. Halam bana öyle bir tokat attı ki… Ne babası baban öleli kaç sene oldu? Sen delirdin mi ne oldu diye beni tuttular. Bu olamazdı. Babam bunların hesabını vermeden ölemezdi. Onu benim öldürmem gerekiyordu. Hele o babaannem olacak cadıyı ellerimle boğacaktım.
Beni bırakmadılar. Biraz sakinleştikten sonra babam ile ilgili olanları, beni tutan çocuklara anlattım. Onlarda bana; dayı senin baban öldü. Bak mezarına zütürelim deni dediler. Halam hüngür hüngür ağlıyordu. Oğlum kendine gel diye. Neler oluyordu anlayamıyordum. Etrafa bakındıkça da bana o kadar tanıdık geliyordu ki az ilerideki aile mezarlığında babamın yattığı gözümün önünde canlanıyordu. Babamın cenaze namazını, hep beraber köyde kıldığımız anlar gözlerimde canlanıyordu. Ama ben bunları hatırlayamıyordum.