Panpa yalnızlık da bi süre sonra koyuyor adama. 2 3 yıl evvel arkadaşlarım vardi kafa dengi, bozuştuk onlarlada. Özlüyorum onlari ama uzun zaman geçti salla, çevremdede kimse yok yani. iyi niyetli insanlar değiller iyi gibi gözüküyorlar. Nefret ediyorum çevremden o derece, nerde amsalak 31e gülen insan var hepsini toplamışlar. Düştüğüm lisede zaten meslekti ortami sen düşün. Çok içerleniyorum, 10.siniftan beri matematik görmedik yks de napacam onuda düşünüyorum. Strese girdim yardıma ihtiyacim var kimsem yok.

Haklısın, yalnızlık koyar adama. Kafanı dağıtacak şeylere odaklanmaya çalış. Bozuştuğun konu anlamsızsa da konuş onlarla, bir kere geliyorsun dünyaya. Ne adamlar tanıdım ben de dost dediğim ama arkamı dönesiye kadar. Elbet birgün denk gelecek karşına ihtiyacın olan insan, sabret. Sen kendini bozmadığın sürece mutluluğa odaklandığın sürece kötü gidemez. Sınav konusunda da çalış agam, ben de it gibi çalıştım anlamadım çalıştım pes etmedim..
Mutlu olmak dileğiyle...