Konuyu açmamın ardından tam tdıbına 211 gün geçmiş. Burayı okuyan varsa gerçekten black pilli iliklerime kadar hissetmeye ve doğrulamaya devam ediyorum. Kız arkadaşım yok. yalnızlıktan çürüyorum. Yanımdan geçen her sevgilinin yüzüne bakıyorum, erkeklerin hepsi yakışıklı. Çene olarak, burun olarak, maskülenlik olarak. Hayat gerçekten inanılmaz zor. Ne kelime yazsam bilmiyorum. Eğer unutmaz isem bir 200-300 gün sonra yine güncellerim burayı. Ama dediğim gibi durum acının da acısı. Keşke bu düşündüklerim, yaptıklarım kendi saçmalığım olsa. Hayır hayat bu be dostlar. Maalesef bu. gibik trp taktikleri bir taka yaramıyor.