Aslında ölmeyeceklerdi. O sırada ben yanlarında değildim. Bu ikisi bir güzel tedavi olmuşlar ve olmaya devam ediyor, ilaç falan kullanıyorlardı. Haberi alır almaz soluğu yanlarında aldım. Çektim silahı, dayadım alınlarına, bakın, dedim, ya ölürsünüz ya ben öldürürüm. Her gün bununla uğraştım. Ellerini ve ayaklarını kelepçeledim, hayatta kalmalarına yetecek kadar yemek ve su verdim. Zaman zaman elektrik veriyor, etlerini kesiyor, suyla nefeslerini kesiyordum. Yaşama dair tüm umutları günden güne gidiyordu. Evet, sonunda başardım. Olumlu tedaviyi tersine döndürdüm. ikisi de kanserden öldü. Ben kanseri çağırmasaydım doğal sebeplerden öleceklerdi, belki yani, yaşasalardı, şimdi ancak tahmin edebiliriz, nereden bilebiliriz ki?