ertesi sabah annemle babam yine yoktu, yumurtalı menemeni yine kardeşim yapmıştı. neler döndüğünü öğrenmek için öğleden sonra babamla konuşmaya karar verdim. lafı arabadan açtım, arabasının ne kadar eski olduğunu isterse kendi arabamı verebileciğimi söyledim. böyle cömertimdir. babamın arabasına binmekten korkardım, sürekli zır zır sesler çıkarıldı. koskoca mühendis olduğumdan benden bir şey saklamaması gerektiğini söyledim, o da saklamadı. anneme 3 sene önce kanser teşhisi konulduğunu ancak tedavi olduğunu, benim okulumun etkilenmemesi için benden sakladıklarını söyledi. annemin kanser olduğu için üzüldüm ama artık iyileştiği için mutluydum da. annemin yanına gidip yanağına kocaman bir öpücük kondurdum.