kendi hikayemi sizlerle paylaşmak istiyorum. eğer okuyan olursa devam ederim, olmazsa yoluma bakarım. teşekkürler:

10 sene sonra ilk defa ailemi göreceğim için heyecanlıydım. 10 senede aile hiç görülmez mi diyenlere cevabım evet, görülmez. ailemin bek ekonomik durumu yoktu, ben lisede iken tatillerde çalışırdım. çöp topladım, bulaşık yıkadım, internet kafede çalıştım, hatta sanayide bile çalıştım. ee haliyle lisemin son 2 senesinde hiç evime gidemedim. sonra üniversite geldi, her fırsatta çalıştım. 4 sene oldu. sonrası 2 sene yüksek lisans ile uğraştım. yüksek lisanstam hemen sonra işe başladım ve 2 sene sonra fırsat bulduğum ilk yıllık iznimde köyüme dönme fırsatı buldum. çok heyecanlıydım, dile kolay tam 10 sene. inanın babamı tanımayabilirdim, son gördüğümde 50 yaşındaydı. ya annem, o hep güzeldir. o da şimdi 59 yaşındadır. en çok da kız kardeşimi özlemişimdir herhalde. büyümüştür şimdi, evlenme çağına geldi ne de olsa. son gördüğümde daha çocuktu. eminim şimdi dünya güzeli bir şeydir. köyde ona yan bakanların gözünü oyma fikrim var bu arada, kim benim kardeşime yan gözle bakar ulan. koskoca mühendisin kız kardeşine yan gözle bakacaklar ha