arkadaş olarak görüyormuş beni. beni seviyormuş, benimle sohbet etmek hoşuna gidiyormuş ama arkadaş olarak kalmak daha iyiymiş dedi. tabii arkadaşına söyledi bunu ben de ondan öğrendim.

neredeyse 1 ay sabah akşam konuştuk. ben yazmadığım zaman o yazdı. o yazmadığı zaman ben yazdım. geçen akşam dışarıya çıktık 4 kişi, olay işte bu hale geldi. neyi beğenmedi? ne bekledi de bulamadı? neden böyle bir şey oldu yani ben çözemedim. neyi yanlış yaptım o akşam, bilemedim.

yok valla yok ben kaç kere yazdım buraya. bu kızlar aptal, ne istediğini bilmeyen dengesiz insanlar. bu dengesizlere iyi davranmak yaramıyor. analarını gibmek lazım. onları üzmek lazım, kırmak lazım. onlara kötü davranmak, onları dalgaya almak lazım. kadınlar bundan anlıyor.

karşıma gelen her kadında durum aynı oldu şimdiye kadar. bu kez farklı ama lan dedik, içimizden geldiği gibi davrandık. samimi davrandık. yazdı cevap verdik. sordu yanıtladık. içten olduk. gönülden davrandık, olmadı.

giberim anasını ben artık şerefsiz bir huur evladıyım bundan sonra. beni delirttiler, değiştirdiler. beni insanlıktan çıkardılar. ben bütün karıların anasını zütünden gibeyim.

ben artık ben olmaktan bıktım lan. olmayacağım. belki zor olacak değişmek, zor olacak bir başkası gibi davranmak fakat kendim olmak şimdiye kadar hiçbir yarar sağlamadı bana.

ben bu akşam değiştim. yarın sabah yeni hayatımın ilk günü olacak.