7) 650'lerde yazılmış Liber Epistularum adlı metinde şöyle deniyor: “O sapıtmışlar sizi aldatıyor. Ne oluyorsa o sapkınların emirleri yüzünden oluyor. Bu gerçek değildir. Aslında Mamet'in Arapları, Tanrı'nın acı çektiğini ve öldüğünü söyleyenlere yardım etmiyorlar.”

8) Gelelim en önemli kaynağa: 650-754 arasında yaşamış, babası gibi önemli bir devlet dairesinde görev almış Şamlı Johannes,"Mezhepler ve sapkınlıklar üzerine kitap"ında 100. mezhep olarak ismaililerden onların inancını sapkın bir Hristiyanlık mezhebi olarak bahsediyor. Johannes ismaililerin taşı, kayayı sevdiklerini, kutsal saydıklarını, hatta tapındıklarını belirtiyor. Bu mezhebi eleştirirken "inek/sığır yazısı", "kadınlar yazısı", "sofra/masa yazısı" terimleri kullanıyor. Johannes'e göre ismaililer bu "yazı"ların Mamet tarafından adlandırmalar Kuran'ın Bakara (sığır), Nisa (kadın) Suresi, Maide (sofra) Suresi ile örtüşür. Ayrıca "isa tanrıdan bir sofra istedi ve o da ona verdi" "dört kadın ve yanında binlerce köle kadın alma", "boşadığı eşini ancak başka bir erkekle evlendirdikten sonra alma" "Zeyd’in eşi macerası","derenin suyunu bir gün insanların, ertesi gün dişi deve içmesi, buna karşılık insanlara süt vermesi, devenin öldürülmesi ve yerine yavru deve verilmesi"nden söz eden ve bazısı Kurandaki ayetlerle benziyor bazıları benzemeyen "yazı"lardan söz ediyor.