/i/Ben

Kendini ifade et !
  1. 1.
    -2
    Ancak hormonun kandaki miktarı düştüğünde insan tekrar mutsuz olur. Mutluluk kelimesine insan bu anlamı yüklemiş olmasaydı vücutta salgılanan hormonun verdiği etkiyi anlatmak da mümkün olmazdı. Yani dopamin mutsuzluk salgılar deseydik ve mutsuzluk hissettirdiği etkiye denk olsaydı bunu böyle kabul edecektik. Mutluluk bir sanıdır. Gerçek değildir.
    ···
    1. 1.
      +1
      Hayatımda böyle YARRRRRRRRAAAKTAN bir
      felsefe yapanı duymadım.
      Amcık o zaman mutsuzlukta yok
      ···
    2. 2.
      0
      O zaman hiç kendi kendine düşünmemişsin pampa. insanlar mutsuzluklarının esiridir. Mutsuzluk dediğin şey insanın hayatını kaplayan bir olgudur. Mutlu olduğunu düşündüğün anları ve mutsuz olduğun anları kıyasladığında hayatının büyükçe bir bölümünün mutsuz olduğunu fark edeceksindir. Mutluluk bir sanıdır.
      ···
    3. 3.
      0
      mutluluk olmadan mutsuzluk nasıl olsun bi düşünceye odaklanıp kalma.
      Çok yönlü düşün.
      insan kendini mutlu edemiyor diye mutluluk diye bir şey yok demek aç bir insanın yemeğe ulaşamadığı için “yemek diye bir şey yok“ demesiyle aynı mantıkta.
      ···
    4. 4.
      0
      Mutluluğa ve mutsuzluğa sahip oldukları anlamı katan bizleriz zaten pampa. Ancak burada odaklanman gereken şey şu. insanın mutlu hissettiği onca anı düşün. Hiçbir tanesi mutsuz hissettiği anların niceliğine eşit değil. Bu da mutluluğun bir sanı, mutsuzluğun ise kalıcı olan duygu olduğunu gösterir.
      ···
    5. 5.
      0
      Bu da zaten zihnimizin bize yaptığı en kötü eşek şakası.
      Olmadığını düşündüğün bir şeye anlam katamazsın.
      Eski güzel anılarını hatırladığında bile sevinçle birlikte içinde buruk bi özlem oluyor. Düşün yani en mutlu gününü hatırlasan bile o özlemenin burukluğu mutlulukla birlikte içinde oluyor.
      Buna yapacak bir şey yok.
      Beynimiz, zihnimiz bu şekilde çalışıyor.
      ···
    6. 6.
      0
      Olmadığını düşündüğümüz bir çok şeye anlam katıyoruz maalesef. Klagib koşullanma olarak bile görülebilir bu. Bu sebepten dolayı da aslında varlığına inanmadığımız şeyleri terimsel olarak şartlandırıyoruz zihnimizde bir şekilde. En mutlu günümü hatırladığım bir an yok çünkü hiçbir anımı mutlu olarak tanımlayan bir insan değilim. Geçici olduğunu bildiğim bir hisse kapılmak pek mantık çerçevesinden bakıldığında olası görünmüyor gözüme. O burukluk girdiği için devreye zaten mutluluk bir his oluyor kanımca. Eğer mutsuzluk kadar gerçek olsa, en az onun kadar aynı hissettirmesi lazım diye düşünüyorum.
      ···
    7. diğerleri 4
   tümünü göster