Elinde tepsi ile kız geldi. Yemeğimi getirmişti. Yemekler de kız kadar güzeldi ama onların memeleri ve kızıl saçları yoktu ve bu fark 2-0 geriye düşürüyordu yemekleri. Kıza bana bu geceliğine kalacak bir oda ayrılmasını söyledim. Butun odalar doluymuş ama belki bir tane boşalmış vardır dedi ve üst kata gitti.

O ara yerimden kalktım ve ihtiyarların yanına gittim.
-Koskoca hanı bu yaşla döndürmek zor olmuyor mu sizin için?
-Tek değiliz. Kızım bize serviste yardım ediyor. Oğlumda avlarla ilgileniyor.
-Anladım. Kızınız çok güzel bir kız. Onun hakkında gelecek planları kuruyor musunuz?
-Biz ölünce ona bu hanı bırakacağım. Oğluma çok güvenmiyorum. Sevgi işlerini ise kendisine bırakıyorum.O hür bir kız.
-Tesekkurler, kolay gelsin.

Kız biraz şımarık yetişmiş gibiydi. Babası izmir öhöm Budapeşte erkeği gibiydi. Kız bana seslendi galiba anlamadım ama bayım diye bağırıyordu bana doğru ve beni çağırıyordu.
-Bayım şanslısınız bir hanemiz boş.
-Sizinle tanışmak kadar şanslı mıyım?
Gülümsedi be o an.Gülüşü bir ay gibiydi.
-Ben Volga, küstah birine benziyorsunuz bayım.
-Bana bayım demeyin, Raymond'u tercih ederim.
-Daha fazla konuşmak isterdim fakat gördüğünüz gibi işim var.
-Peki o halde görüşmek üzere.
-Bu arada odanız merdiven sonundaki oda.7 numaralı olan.

Dönüp gülümsedim ve cevap vermeden yukarı çıktım.Oda biraz kasvetliydi.

Mum ışıkları karanlık odayı azda olsa aydınlatıyor du.Yorgundum ve yatmam lazımdı. Yorganı çektim ve uzandım.Ne kadar uykum olsa da uyuyamıyordum. Mumların aydınlatmadığı bir köşeye gözüm takıldı. Karanlığa odaklandıkca orada biri varmış gibi hissediyorum. Odaklanırken uykuya dalmışım.Bir ürperti ile yataktan doğrularak uyandım. Sağımdaki sehpadaki mum sönmek üzere ve odaklanarak baktığımda yatağımın başında oturan uzun şaçlı, kaslı, kısa kollu giyen keçi sakallı bir adam görüyorum.