Boş yapma aq k*rdü. Osmanli zamaninda Ermeniler, Yahudiler, Kürtler, Araplar, Yunanlılar askere alınmazdı. Kürtler Abdülhamid devrinde askere alınmaya başladı. Yahudiler, Ermeniler, Yunanlılar ticarette, sanatta her alanda nüfuzunu genişleti. Hep kendi ırkdaşlarını kayırdılar, ülkenin her bir yerinde zehirli mantar gibi türediler. Türkler ise bu toplumların zenginleşmesine göz yumdu, çünkü onlardan bu şekilde toplu bir ihanet beklemiyordu. Lakin imparatorluk savaşlara girdikçe ve savaşlarda yenilmeye başladıkça çatlak sesler yükseliyor ve Türk olmayanlar gizli emellerini teker teker açığa çıkarıyordu. Rus baskısından kaçarak Türkiye’ye sığınan Çerkezzler bile Balıkesir ve çevresinde bağımsız bir Çerkezz devleti kurmak istiyordu. Sadece gayri müslimler değil Araplar, Kürtler gibi Müslümanlar da tek tek ihanet ediyordu. Boşnaklar bile fırsattan istifade ederek isyana kalktı. Nizamı Cedid ordusuna Nizamı Yezid diyerek isyna başlattılar.
Sonunda ne mi oldu? Bu virüsler imparatorluğun her tarafına yayıldı ve imparatorluğumuz parçalandı. Türkleri aşağıladılar. Türk adından iğrendiler. Ekmek yediği kaba tükürdüler. Yüzyıllarca Türkün sırtında zenginleştiler. imparatorluğun zenginliklerini kene gibi emdiler ve şimdi de elimizde kalan ufacık Anadoluya göz diktiler. Türk adından nefret ediyorlar. Hiç kimse bizi sevmiyor. Hiç kimse bizi istemiyor lakin buna rağmen Türkler barış, kardeşlik, diyor.