FiNAL

Çok kolay şekilde içeri girdim. Lamiya derinden sesler çıkarmaya başlamıştı. ileri ve geri gidişlerimde yavaş olmaya çalışıyordum. Gözlerine baktığımda acı görüyordum. Dişlerini sıkarak böyle değil hızlı olman gerek dedi. Dişlerini sıkıp kıvrandıkça ben daha da hızlandım. inlemelerinin şiddeti artıyordu. Artık çığlık denilebilecek derecede bağırıyordu. Lamiya sus diye sertçe uyarıyordum ama o gözlerini benim arkama dikmiş karışma daha hızlıca devam et diye inliyordu. Ben daha da hirslaniyor ve bastırıyordum. Lamiya'nın gözlerinden yaşlar akıyor gözleri kan çanağına dönüyor ve dişlerini sıkıyordu. Gözlerini arkama dikmiş hiç ayırmıyordu. Yüzünde ilk başlarda beliren zevk ifadesinden eser kalmamış sadece acı ve hüzün görünür hale gelmişti. Gözünden akan yaş yanağını ıslattıkca devam etmekte tereddüt ediyordum ama o beni devam etmem için zorluyordu. Suratının aldığı ifade beni iyiden iyiye korkutmaya başlamıştı. Acı ve pişmanlık görünüyordu. Bembeyaz yanakları ağlamaktan pempeleşmiş gözleri kan çanağına dönmüş ve yüzünün göz yaşlarından islanmamis yeri kalmamıştı. Buna devam edemezdim. Kendimi geri cekmemle o da oturup bacaklarını geri çekti ve yüzünü dizlerinin arasına alıp hüngür hüngür ağlamaya başladı. Şaşkınlık içinde onu izliyordum. Ve korkuyordum. Başardık dedi yüzünü kaldırıp. Ne dedim. Gözleri hala arkama dikiliydi. intikam demiştim ya aldık dedi. Arkamda hafif bir çat sesi duyuldu. irkilip arkamı döndüğümde beyaz gömlekli hafif kır saçlı bir adamın gözlerinden akan yaşları ve yere düşmüş bir demet çiçeği gördüm. Öylece dikilmiş bize bakıyordu. Donup kalmış halde sadece izliyordu. Odayı ölüm sessizliği almış duyulan tek ses içini çeken Lamiya'nın ıstırap ve huzun dolu sesiydi.

Yıllar önce kendisini başka bir kadınla o koltuk üstünde yakalayan Lamiya, pişman olan ve kendisine dönmesi için yalvaran eski eşini arayıp konuşmak istediğini söyleyerek çağırmış ve kapıyı aralık bırakmıştı. Tıpkı Lamiya'nın onu izlediği gibi o da Lamiya'yı izlemişti.