Okulun kapısından içeri girdiğimde, hiç de olmak istemediğim bir yerde olduğumun farkına varmıştım. Ayrıca burası lisedeki gibi ilk ders günü ders olur mu olmaz mı gibi soru işaretleri olan bir yer değil aksine kimsenin derse girip girmemek ile alakalı problem yaşamadığı bir yerdi. Bunu zamanla benden yaşça büyük olup hala benle aynı sınıfta olan insanların varlığı ile anlamam da işin daha güzel bir açıklamasıydı. Okula girdikten sonra, kampüsteki kafelerden bir tanesini gözüme kestirdim. Orayı sizlere mavi şemsiyeli kafe diye betimleyeceğim. Mavi şemsiyeli kafe, diğer kafelere oranla daha sakin duruyor, dışında bulunan masalarda bir kaç kişi oturmuş kitap okuyor veyahut sessiz bir şekilde kahve içip sohbet ediyorlardı. ilk günün karmaşası vesilesi ile derse girmeden önce burada bir kahve içip sonrasında derse gitmenin mantıklı olacağını düşündüm. Mavi şemsiyeli kafeden içeriye adımımı attıktan sonra kasaya doğru kahve almak için yöneldim.