Ben, Karadeniz’de 2 sene bir köyde yaşadım. Köylü komşularım, beni bezdirmek için ellerinden geleni yaptılar.. Başardılarda.

insanın kendin gerçekleştirmesi bir insani gelişim ihtiyacı olduğunda;
Köylü kendini, yalancılık, ikiyüzlülük, kalleşlik, oportünistlik, yalancılık, yalakalık, yağcılık, dedikoduduculuk iftira, kıskançlıkla gerçekleştiriyor..

Köylüler birbirini sevmeden, sahte dostluklarla seviyor gibi gösterir. Yer, içer yaşar giderler bu dünyadan...

Dostluklarına asla güvenilmez.

Ben köylülerime olan güvensizliğimi vurgulamak ve onların şerrinden korunmak için, 2018 yılında kendi adıma köy topluluğundan istifa ettim.

Devamı Geliyor...