Eve tam zamanında vardım. Akşam oldu ama uyuyamıyorum. Gözlerim açık. Acaba telefonu yakalar mı? Bence yakalayamaz. iyi gizledim. Ama ya şarjı biterse?

ÇKöpek-"Çok fazla düşünüyorsun. Sadece akışına bırak. Eğer olmazsa başka bir şey düşünürsün." Düşünürsün demesi kolay. Düşünecek olan benim.

m-"Tüm sorun çözüldüğünde hepiniz huzura kavuşacak mısınız?" Onun kavuşmasını içten içe istemiyorum. Eğer o giderse yine yalnız olurum.

ÇKöpek-"Evet, kavuşacağız. Cennet bahçelerinde koşacağız."

m-"Cennet güzel bir yer mi?"

ÇKöpek-"Bilmiyorum, hiç gitmedim."

m-"O zaman cennete gideceğini nereden biliyorsun?" Burnumu yaladı ve:

ÇKöpek-"Buna inanıyorum. inanç meselesi. Eğer cennete inanırsan, cennete gidersin. Aynı şey bu hayat için de geçerli. Eğer başaracağına inanırsan başarırsın." Keşke dediği gibi kolay olsa. Yarın göreceğim. Hayır, inanmalıyım. Yarın olacak. Yarın kesinlikle olacak. Videoyu çekeceğim ve tüm köpekleri kurtaracağım. Tüm köpekleri huzura kavuşturacağım.

BiR SONRAKi GÜN

Dersler bitti ve Sinan yine:

Sinan-"Bugün gelecek misin kanka? Söz verdin." Vaktim yok. Gelemem.

m-"Bugün de annemle dışarı çıkacağız, misafirliğe gidecekmişiz." Sinan pek inanmışa benzemiyor. Ama yine de:

Sinan-"Tamam kanka, başka gün o zaman." dedi ve evine doğru yöneldi. Ben de hemen telefonu koyduğum yere koştum. Kangal da yanımda koşuyor:

Kangal-"Onu yenecek bir yol mu buldun?"

m-"Evet, Telefonumu almam lazım. Oradan da polise gideceğim. Onlar da onu hapse atacaklar. Böylece bir daha köpek öldüremeyecek." dedim ve koşmaya devam ettim. Sonunda telefonumu aldım. Ama şarjı bitmiş. Şarj edecek yer bulmakla vakit kaybedemem. Karakola gitmem lazım. Eve de geç kalamam. Aklıma şimşek gibi bir soru takıldı. Bu gece köpek öldürdü mü? Eğer öldürülmediyse videoyu boşa çekmiş olurum.

m-"Bu gece... Ölen oldu mu?" bunu çekine çekine sormuştum.

Kangal-"Bugün sürüye 3 kişi eklendi. Bu gece de öldürdü." Keşke öldürmeseydi ama bu hareketi onu enseleyecek. Koşa koşa karakola gittim. Karakola vardığımda danışmadaki polise:

m-"Polis abi, birini şikayet edecektim, telefonumla videosunu çektim ama şarjım bitti." Polis beni ciddiye bile almadan:

Polis-"Kaç yaşındasın?"

m-"10 yaşındayım abi."

Polis-"Şikayette bulunamazsın. Daha yaşın küçük. 12 yaşını tamamlayınca tekrar gel." dedi. Ne yani? Şimdi şikayet edemiyor muyum? Çok saçma. Köpekleri kurtaramayacak mıyım?

-"Merqury? Burada ne işin var?" Arkamı döndüğümde onu gördüm. Yasin abi. Evet ya! Hayat ablanın eşi polisti. O bana yardım edebilir. Polis el kol yaptı Yasin abi de benle der gibi işaret yaptı.

Yasin-"Bu ne hal, kan ter içinde kalmışsın. Gel bakalım sen benimle." dedi ve elimden tuttu. Çok yoruldum. Sonunda bir masanın başına o oturdu ve ben de karşısına oturdum.

Yasin-"Hayırdır, burada ne işin var?"

m-"Yasin abi. Bir abi köpekleri öldürüyor, küçük köpekleri canlı canlı yakıyor." Yasin abinin gözleri faltaşı gibi açıldı.

Yasin-"Emin misin? Yanlış görmüş olmayasın?" Zaten görmedim ama görmüşüm gibi anlatmam lazım.

m-"Videoya çektim telefonumda, ama şarjı yok. Şarj edebilir misin?" Telefonumu aldı ve şarj etmeye başladı. Kangal heyecanlı, ama o da sabırla bekliyor. Telefon açılacak duruma gelince telefonu açtı ve videolara girdi. Orada videoyu gördü. Videoya tıkladı ve izlemeye başladı. Çoğu boş olduğu için ileri sara sara izledi. Umarım çekmiştir orayı, umarım çekmiştir... Yasin abi izledi, ben videoyu görmedim. Telefonu kenara koydu ve:

Yasin-"O petshop neredeydi?"

m-"Sarıcan apartmanının altında abi. Videoda... "

Yasin-"Daha fazla konuşmana gerek yok Merqury. Büyük bir iş başardın. Sen eve git, gerisini ben hallederim." Aklıma gelmişken hemen söyleyeyim bari:

m-"Anneme ve babama sakın bu videoyu benim getirdiğimi söyleme."

Yasin-"Tamam, söylemem. Akşam oldu, sen eve geç kalma. Yakın mı evin?" Aslında biraz uzak ama:

m-"Yürüyebileceğim bir mesafede." Bu sözü bir filmde duymuştum. Şimdi işe yarayacağını hiç düşünmemiştim.

Yasin-"Tamam. Annenler niye geç kaldın diye sorarsa Yasin abimleydin dersin." dedi ve göz kırptı. Sonunda, başardım. Köpekler kurtuldu.

m-"Teşekkürler abi." dedim ve ben de eve gittim. Başardım. Çok mutluyum, kendimi hafiflemiş hissediyorum. Adam hapse girecek ve köpekler de huzura kavuşacaklar. Kangal hala orada bekliyordu. Ona sessizce:

m-"Sen gelmiyor musun?" dedim. O da:

Kangal-"Merak etme, sadece yakalandığını gözümle görmek istiyorum." dedi. Ve o beklemeye başladı. Ben de eve gittim.