”Okan bey, teklifiniz oldukça cazip. Fakat dediğiniz gibi, bu işte kazanç önemli. Bu yüzden düşünmek için bize bir gün verin. Size cevabımızı ileteceğiz.” Okan pek tatmin olmamıştı fakat kabul etmek zorunda kaldı. Eve döndüğümüzde Elif çoktan gelmişti bile. “Adamın teklifini neden kabul etmedin oğlum ya? 200 bin lan! 200 bin.” Özgür biraz kendini kaptırmıştı sanırım. Pek şaşırmadım çünkü hiçbirimiz bu kadar parayı bir arada görmemiştik daha önce. “Eğer kabul etseydik, sadece 10 ayda parasını ikiye katlayacaktı. Hala pişman mısın süre istediğime?” Özgür’ün surat ifadesi birden değişti. “Ulan ben bunu hiç hesaplamadım bile. Parayı duyunca gözüm döndü galiba. Kusura bakma kardeşim.” Haklı olmaktan da nefret ediyordum. Elif söze girdi ve daha büyük bir sorunumuz olduğunu söyledi.