Sabah yüzüme vuran güneş ile uyandım.Bir kaç saniye esnedim ve kalkıp yüzümü yıkadım. Kahvaltı hazırlamak için buzdolabını açtım ve yiyilebilecek tek şeyin donmuş çikolata olduğunu gördüm. Ekmek arasına katık yaparak kahvaltımı yaptım ve her zaman ki gibi dışarı ufak bir yürüyüşe çıktım. ilginç bir şekilde kalabalık olan caddelerin sokakların hepsi bomboştu. Merkes.sessizliğe bürünmüştü. Biraz garipsemiştim fakat umursamayıp yürümeye devam ettim yeni bir sokağa girmiştim ki karşıdan bir kadının başını tutarak geldiğini gördüm. Hafifce bağırıyordu acısından. Yanımdan geçti gitti.Tam sokağı dönüyordum ki birşeyin düşme sesini duydum. Kadın bayılmıştı galiba. Hemen yaklaştım ve müdahale etmeye çalıştım. Kadın uyanmış fakat hırlamaya benzer sesler çıkarıyordu.Tam o sırada birden bana saldırmaya başladı.Ne olduğunu anlamamıştım fakat bir korku ile hemen kaçmaya başladım zaten evden çok uzaklaşmamıştım. Apartmana vardım ve hemen evime girip kapıyı kitledim. Kadın neden bana saldırmıştı bir anda ve neden beni ısırmaya çalışıyordu. Mesajıma gelen bir cevapla kendime geldim. Mesaja baktığımda; “hükümetimizin vereceği ikinci bir karara kadar evden çıkmak yasaktır. Yasağı çiğneyenler görüldüğü yerde infaz edilecektir” bu mesaja çok şaşırmamıştım. Cünkü virüs çıktığından beri sıkça sokağa çıkma yasağı ilan ediliyordu fakat.Bu sefer ne kadar süreceği ile ilgili bir bilgi yoktu ve neden yasağa uymayanlar anında infaz edilecekti?Bu beni şaşırmıştı. Bunun arkasında nasıl bir önemli sebebin yattığını bilmek istiyordum ve merakla televizyonu açıp haber kanallarını gezmeye başlamıştım. Haberlerde bir insanın yerde yatan bir insanı yediği görüntüleri dolaşıyordu. Bilim adamları aşı sonucu bir mutasyon olduğunu itiraf etmişler ve tedavi gören aşıyı kullanan herkesi dünya nın ve kendilerinin iyiliği için eve hapsetmelerini kapılarını kilitlemesini söylemişti.