Aradan 1 sene daha geçmişti, koskoca ama çok kısa bir sene. Tarih 21 Ağustos 2019. Berkhan'ın doğum günüydü. Mesaj attım doğum günün kutlu olsun diye. Akşam oldu, gece oldu hala cevap vermemişti. Kız arkadaşlarımla yürüyüşe çıkmıştık o akşam. Yürüyüşten dönerken onu gördüm ama o beni görmedi telefonuyla ilgileniyordu. Kızlara lütfen bir daha geçelim önünden onu görmeyi, doğum gününü kutlamayı çok istiyorum dedim. ilk başta eve gitmemiz lazım saat çok geç oldu dediler. Ama içimden bir ses onu görmek, konuşmak zorundasın diyordu. Kızları ikna ettim bir şekilde, zaten onlar da tanışıyorlardı. Geçtim tekrar önünden, sanki o sırada dünya durmuş ,aynı film sahnelerindeki gibi göz göze geldik. Biraz duraksadı. Karşısında beni görmeyi beklemiyordu, ikimiz de o kadar uzun zamandan sonra heyecanlanmıştık. Onun da o sırada hayatında biri vardı. Doğum gününü kutladım sarıldık ve ayrıldık. Artık kızlarla eve dönüyorduk. Aradan 5 dk geçti, telefonum çalmaya başlamıştı. Telefona baktığımda arayanın o olduğunu gördüm. Heyecanlanmıştım. Açtım telefonu.
- Bende eve gidecektim birlikte yürüyelim mi?
- Olur bekliyorum seni.
Yanıma gelmişti birlikte yürüyorduk. Bir tane sigara istedi, birlikte sigara içtik. Hayattan bahsettik. O 1 sene mezuna kalmıştı ben ise üniversiteye gidiyordum. Tercihlerin yeni açıklandığı zamanlardı. Üniversitelerimizden, bölümünden bahsettik. Güzel bir hayat planlaması yapıyordu kendine. Tek değiştiği yan içindeki çocuğu görememiştim. Belki duruyordu ama ben onu kaybettiğim için görememiştim.
Gece saat 1 idi. Kızlar ilk beni bırakmak istediklerini söylediler. Berkhan ben bırakırım seni dedi. Tamam dedim ben de. Birlikte yürümeye başladık, hayatında biri var mı diye sordu bana. Ben de uzun zamandır hayatıma kimseyi almadığımı söyledim. En iyisini yapıyorsun dedi ve biraz daha yürüdük sessizce. O kadar uzun zaman geçmişti ki ikimiz için, ne konuşulur bilemiyorduk. Sessizliği aniden bozan onun sesi olmuştu. Bana döndü, yüzüme, gözlerimin en derinine baktı ve ben yakında öleceğim dedi. Hep ölüm lafını geçirdiğinde sinirlenirdim. Yine aynı şey oldu sinirlendim. Saçma saçma konuşma, sen benim hayatımda gördüğüm en güçlü insansın dedim. Konuyu kapattı orada benim sinirlendiğimi görünce. Artık bizim evin önüne gelmiştik. iyi geceler dikkat et kendine teşekkür ederim dedim. 1-2 adım attım. Seslendi bana, döndüm ben de arkamı. Sarılabilir miyiz diye sordu. Bende tabiki dedim sarıldık. Bana öyle sımsıkı sarıldı ki sanki hiç bırakmak istemiyormuşcasına, son defa sarılıyormuşcasına. Evet bende son defa olacağını bilseydim sabaha kadar, aylarca sarılabilirdim o an ona. Ama bilmiyordum...