Aynı Dünyaya Girmek için Planlar Yaptık. Endişeli Hissetmeme Rağmen Bu Sefer Yapacağıma Dair Kendime Güvenim Vardı.Ve Başardım.O Gece ilk Başarılı Yolculuğumu Gerçekleştirdim.Ve Furkanın Odada Uyuyan Bedeninin Yanında Beni Beklediğini Gördüm. Kendimizin Uyuyan Bedenlerini Görmek Bile Büyüleyici iken Dışarıdaki Dünyada Ne Olduğunu Da Görmek istiyordum. Birkaç Hafta Daha Furkan Benimle Kaldı Ve Bu Yeni Dünyayı Keşfettik.Bu Çok Eğlenceliydi.Ve Bağımlılık Yapıyordu. Merak Bize Devam Edecek Motivasyonu Veriyordu. içinde Bulunduğumuz Dünyanın Garip Gerçeklerini Öğrenmek istiyorduk. işte Öğrendiğimiz Bazı Şeyler:
Işık Sabit. Güneş Olmasına Rağmen Sanki Hep Öğle Vakti Gibi Gözüküyor.
Eski Binalara Girilmiyor. Nedenini Bilmiyorum.
Kitabın Dediği Gibi , Hiç insan Yok.Ama Aynı Zamanda Hayvanlar Hatta Böcekler Bile Yok.
Ses Yankılı. Furkanla Ne Zaman Konuşsam Hafif Bir Yankı Oluyordu.
Burada Uyumak Mümkün Fakat Rüya Görmüyorsunuz.
Eğer Vücudunuzdan Çok Uzaklaşırsanız Engele Takılıyormuş Gibi Oluyor. Daha ileri Gidemiyorsunuz.
Yolculuk Sırasında Gerçek Dünyada Zaman Geçmiyor.