olay hep böyle olur amk. Sadece kız meselesi değil, tüm ilişkilerde geçerli bu. Bir zamanlar milletin dıbına koyardım, her açıdan üst seviyeydim amk. Olmadığım durumda bile en üst gibi davranırdım.

Kızlar karşımda aman yamuk olmasın havam sönmesin derken sesleri titrek konuşurlardı, kekeleme de olurdu. Erkekler 2 defa düşünür konuşurdu, gereksiz muhabbet ve sözlü şakalar dahil hiçbiri yapılmazdı. Felaket egoist biri olarak görülürdüm hatta gereksiz nefretler çoğaldı.

Barzo da değildim amk, ciddi beyfendi havasındaydım.

Sonra dedim ki, ben nasıl insan isem onlar da öyle. ben niye millete böyle davranayım ki dedim. Aklıma uğramayan empati işine girdim ve yannanı böyle yedim.

Benim adam ettiğim gibikler beni adam yerine koymamaya başladı. Ağzımın içine bakan kızlar yüzüme bakmaz oldu.

Vay anasını gibeyim diyorum şimdi. Ne kadar arkadaşım varsa bağlarımı kopardım.
Güzel bir fikirle geldiğim zaman arkadaşça paylaşmak için bunlar herzaman beni caydırmaya çalıştılar, şu aralar durumum kötü olunca hal bu oldu.

Gücü sürekli elinde tut bakayım kimin terse zütü yer. Seveni giberler gibeni severler sözünü kulaktan duyma değil, kendi yaşadıklarımla söylüyorum