1. 151.
    0
    Bu ülkedeki rejimin başkanlık sisteminden çok parlamenter sisteme yakın olduğu, Meclisin, Bakanlar Kurulunun, Başbakanın ve Devlet Başkanının güçleri ve görevleri incelendiğinde açıkça görülür. Sonuçta parlamenter cumhuriyet rejiminin üstüne getirilmiş bir yönetim biçimidir. Maurice Duverger, önceki Orleans Hanedanı dönemindeki hükümet örgütlenmesine benzeterek "Orleans parlamenterizmi" lakabını takmıştır.

    Hükümet kurulurken güvenoyu verilmez. Fransa Başkanı (başkan demiyorum, ünvanı President de France'tır) Başbakanı atar, Başbakan milletvekili olmak zorunda değildir. Başbakan da diğer bakanları belirler ve Başkana listeyi gönderir. Bunu onaylayıp onaylamamak yine Başkanın takdiridir. Ancak hükümeti düşürme yetkisi Meclis'tedir, Başkan Meclis çoğunluğunun isteğine çok ters bir atama yaparsa hükümet gensoru ile anında düşürülebilir. O yüzden eğer Başkan'ın partisi Meclis'te sandalyelerin yarısından çoğunu kazanmamışsa ya da bir koalisyon kuramamışlarsa Anayasa yetkileri paylaşmaya ve beraber etkinlik göstermeye mecbur kılar.

    istikrarı bir noktada dayatır, çünkü Başkanın Meclis'i dağıtabilmesi için : Başbakanın, Senato Başkanının (Senato, hükümeti doğrudan sorgulayamaz ama kimse tarafından da dağıtılamaz) ve Meclis Başkanının kendisine başvurması gerekir. Seçmen tarafından "cezalandırılmaktan" çekinmeleri ve istikrarlı bir yasama dönemi geçirmeleri için Anayasada böyle bir mekanizma vardır.
    ···
   tümünü göster