BiR BiNE

DÜNYA

Evimdeydim. Rıfat(B) da yanımdaydı.

b-"ONLARI ORADAN ÇIKARMALIYIZ! HiÇ Mi ONLARA DEĞER VERMiYORSUN!?" Odaklandım ama... Gidemiyorum.

Rıfat(B)-"Kendine gel Bir Bine. Onlar orada kalmayı kendileri seçti. ikisi de ölecekti, ikisinin de yaşam enerjisi bitti. Hem yaşasalardı ne olacaktı biliyor musun? Özellikle de Rıfat'a. Güneşe bile çıkamayacaktı. Rüzgar onun canını yakacaktı, o kullandığın televizyondaki radyasyon bile ona dayanılmaz acı verecekti. Halis ise bir süre sonra seni yine öldürmeye kalkacaktı. Ona ters davranan kişileri öldürmeye başlayacaktı, çünkü onun için birini öldürmek normaldi. Onlar orada olmayı kendileri seçtiler. Bırak öyle kalsın."

b-"Peki sen neden kaçtın? Hiç mi bir pişmanlığın yok? AiLEMi MAHVETTiN! ÇOCUKLARIM BU DURUMA SENiN YÜZÜNDEN GiRDi!"

Rıfat(B)-"Bir Bine, bu zamana kadar yaşamamın nedenini sana söyleyeyim. Ben Ponarmin ile kaç tane diyarı mahvettim. Bunların hiçbiri affedilecek şeyler değil. Senin beni öldürmeni istiyor... " dedi ve ben de ona sertçe bir tokat attım.

b-"EMiN OL BEN DE SENi ÖLDÜRMEK iSTiYORUM. DELi GiBi, TÜM BENLiĞiM BUNU ARZULUYOR. AMA YAŞAYACAKSIN! YAŞAYACAKSIN VE GÜNAHLARINI AFFETTiRECEKSiN! HERKESE! TÜM DiYARALARA." Rıfat(B) şaşırmıştı. Beklemediği bir tepkiydi. Daha sonra gözlerini yere eğdi ve:

Rıfat(B)-"Haklısın. Kendimi affettirmeliyim. Affetmeyecekler ama en azından onlara yardım etmeliyim. Bunları al, sende kalsınlar. Ben gidiyorum. Bir daha ne zaman gelirim bilmiyorum." dedi ve portal açıp gitti. Onları görünce ağlamaya başladım. Rıfat(B)'ın bana verdiği şeylerden biri Halis'in bıçağı, diğeri de Rıfat'ın cep telefonuydu.