Rıfat gözlerini açtı ve beni görünce şaşırdı.

Rıfat-"Sen, uyanık, bu saatte... Başımıza taşlar yağacak." dedi ve yataktan kalkıp odadan çıktı. Su içmeye gidiyor galiba. Çok garip bir rüyaydı, ve çok da saçma. Rıfat'a anlatırsam kesin benimle dalga geçer. En iyisi bunu kendime saklamak. Çok gerçekçiydi. Vücuduma baktım. Yaralarım yok. Gerçekten rüya görmüşüm demekki. O kadar rahatladım ki. Susadım. Ben de yataktan kalkıp aşağı indim. Mutfağa yöneldim. Kapıyı açtım ve:

Huriye-"Bu hafta okul yokmuş. istersen yat uyu... Halis, sen de mi uyanıksın?" Annem ölmedi, annem ölmedi, hepsi rüyaydı. Ama kendimi ona koşup sarılırken buldum. Ağlıyordum. Hıçkıra hıçkıra.

Rıfat-"Ne oldu buna şimdi?"

Huriye-"Kabus mu gördün oğlum?" dedi ve başımı okşadı. Sanki bu anı o kadar uzun zamandır bekliyordum ki... Hepsinin rüya olmasına o kadar mutluyum ki... Yaklaşık 5 dakika sonra ayrıldım.

Rıfat-"Bugün erkenden de uyandın, iyi misin?"

Halis-"Evet, iyiyim. Kabus görmüştüm de."

Rıfat-"Her kabus gördüğünde anneme ağlamayacaksın herhalde?"

Huriye-"Yoksa sen erkekler ağlamaz falan mı diyeceksin? Haberin olsun bebekken sen de az ağlamazdın. Ama Halis senin ağlamana rağmen uyurdu. Baban kaç gece uykusuz işe gitti." Babam... Babamı duyunca istemsizce sinirlendim. Sadece rüyaydı. Kendini kaptırma. Babam diyarları falan işgal etmeyecek. Zaten diyarlar da yok, ışık diye bir şey de yok. Ama yine de emin olmak istiyorum. Annem ile Rıfat tartışırken laflarını kestim ve:

Halis-"Anne, gezgin nedir?" Bu soruyu sorarken almaktan korkutuğum cevaplardan biri babanıza sorun, diğeri de her şeyi anlatması.

Huriye-"Gezgin gezen kişilere denmiyor mu? Hani dünyayı gezen ve gezi yazısı yazan kişilere? Öyle bir şeydi." Büyük bir rahatlama hissettim. Her şey rüyaymış. Hem de her şey. Ben katil değilim. Ben o kadar eğitimden geçmedim, sevdiğim kimse ölmedi. Alduin... Yok... Neden kendimi yalnız hissediyorum.