TERK EDiLMiŞ DiYAR

PONARMiN (KARA ZIRHLI)

Rıfat(B)-"Hala canın yanıyor mu?"

Kara-"Artık acımıyor. Benim canımı bir tek yenilgi yakıyor."

Rıfat(B)-"Ne de olsa sen savaşmak için var olmadın. Senin yerin boşluk. Oraya ulaşınca amacına ulaşmış olacaksın."

Kara-"Ama nasıl? Bir Bine orayı koruyorken yıldızının enerjisini alamam. Hem oradaki ejderhalar da artık tetiktedir. Onlar savaşan bir ırk olmasalar bile gezegenleri için savaşacaklardır. Bir planın var mı Rıfat(B)?"

Rıfat(B)-"Maalesef. Benim de elim kolum bağlı. Beklememiz gerektiğini düşünüyorum. En azından siz kendinizi toparlayana kadar."

Kara-"Çok zaman kaybettik. Beklemekten daha fazlasını yapmamız lazım. Zaman benim için akıyor. Yaşlanıyorum git gide. Şu yaralarım geçinceye kadar bekleyeceğiz. Daha fazla bekleyemeyiz."

Rıfat(B)-"Nasıl isterseniz." dedi . Bana gereksiz derecede fazla bir bağlılığı var. Rol yapmıyor, gerçekten bağlı. Ama bu kadar bağlılığın bile bir nedeni vardır. Bunu zaman gösterecek. Bana tekrar döndü:

Rıfat(B)-"Sormak istediğim bir soru var. Boşluktan neden ayrıldınız?"

Kara-"ilk kez bana hikayemi soruyorsun. Ama sana anlatacağım, bunca zaman yanımda olduğun için. Onun için ayrıldım. Ejderhaların atası olarak bilinen boşlukta benimle yaşayan dostum Pronasit için ayrıldım. Onunla aramız eskiden çok iyiydi. ikimiz de boşlukta yaşayıp evrenin dengesini sağlıyorduk. Daha sonra birden çocuklarının olmasını istedi. Ben de buna karşı çıktım ve o da herhangi bir evrenin dengesini bozabilecek büyük bir enerjiyi alıp boşluğu terk etti. Ben de onu takip ettim ama geri boşluğa dönemedim. Bana ihanetini asla unutmayacağım."

Rıfat(B)-"Anlıyorum. O zaman size önemli bir şey göstereceğim. Lütfen beni takip edin." dedi ve gitti. Ne göstereceğini merak ediyorum. Onu ilk kez bu kadar farklı davranırken görüyorum.