alabora ettim bu başlığı her zamanki gibi belki kafanız gibilmiştir sürekli kitle kültürünün melankolinin stereotipi olarak bu sahneyi kullanmasından ama ben aslında kitle kültüründen çok uzaktayım bir bilseniz kitle kültürünün o kadar dışındayım ki kitle kültürüne nasıl katılıp yıkık olmaktan uzaklaşırım çoğunluğun dışındayım çoğunluk hep beni dışarıda bırakır toplumun %99\'u birbiriyle kaynaşır beni dış'ta bırakırlar çok yalnızım onun yolunu arıyorum doomerım toplumun %99 unun bir parçasıymış gibi davranıyorum ama bunun altında aslında hiçbir zaman bunu deneyimleyemeyişim yatıyor sanırım bu entry kitle kültürünün saçmalığından daha etkileyici ve dertli oldu