oteldeydik, orada olduğumuzu bilen yoktu ama ikimiz de sessiz kalmak için özen gösterir gibiydik. gidip gelmelerim hızlanmaya başladığında nefesin de buna eşlik etti. saçlarımı çekip kafamın arkasından dudaklarına yapıştırdın beni. bu sanıyorum "atmosferden çıktığımız" andı. garip bir şekilde duyma yetimi yitirmiş gibiydim.

genlerimdeki sen ortaya çıkmıştın. bir hamle ile seni üzerime aldım, yatağın yanındaki aynadaki görüntüyü hatırlıyor musun? müthiş bir tablo değil de neydi?