“Nasılsın” dedim. Hastalarıma karşı sürekli güler yüzlü olurdum. Kaan kasılarak ve çekinerek “iyiiii” dedi. Uzun bir süre sohbet ettik.1994 Sinop doğumlu bir çocuktu.

Genelde hastalarım ile ilk günden tedaviye başlamazdım.ilk günler onlarla tanışır,iyi görünmeye, güvenini almaya çalışırdım.Bu yüzden “istersen bugün tanışma faslına geçelim yarın sorunun hakkında konuşuruz”dedim. Kaan gülümseyerek”sorun değil, isterseniz bugün de başlayabilirim. Alıştım artık” dedi.

Bende başlamak istiyordum,bu durum bahane olmuştu.”peki o zaman diğer hastaneyi anlat istersen”dedim.Çocuğu biraz da yumuşatmak için “orası mı güzel burası mı?”dedim gülerek. Hafifçe tebessümden sonra anlatmaya başladı...