Gece yarısı olduğunda hepimizin ortasına gelip ağlamakla karışık arapça aramice birşey okumaya başladı. Kafamı kaldırmıyordum ama herkesin ağlama sesini duyuyordum. Timur hoca bile içini çekerek ağliyordu korkudan. Bir anda oda kayboldu sadece odada ben kaldım ve ayna kaldık. Ayna televizyon gibiydi. Abimin hayatı sahneler halinde geçiyordu.. Abim nurgul ablayla yürüyor geziyor okula gidiyor eve geliyor hızlıca bütün süreç geçiyordu. Birden abimle nurgül abla bir otel odasında birlikte oldugunu gördüm. Başka bir göz bunları izliyordu... bu sahneden sonra abimin geçirdiği bunalımları görmeye başladım yaşadığı acıları düşünceleri herşeyi ben yaşıyormuş gibi hissediyordum.. Annem babamla balıkesirdeki hocaya gittiğimiz ana gittik, hocayla yaşanılan süreç anlatıkkları resmen oradaydım.. Hocanın yazıdıgı muska verdiği öğütler.. Ordan bi anda bir köy odasında gittim bir kadın doğum yapıyordu. ikiz bebek oldu biri oğlan biri kız bunların büyümesi birinin idris hoca olması birinin balıkesirdeki hoca olmasını gördüm. O an kardeş olduklarını anladım.. Hocanın koruması abimi koruması için müslüman bir cinniyle anlaşma yaptıgını gördüm.. abimin Üçgözler soyundan gelen bir kızla birlikte olması müslüman cinninin koruyamamasına sebep verdiğini gördüm.. Sonra bir anda abimin 14 nisan 1993 günü kendini nasıl astığı sahne geldi aynaya, Çektiği bütün acıları ben çekiyordum, Sandalyeye vurduktan sonra bütün çırpınışlarını görüyordum. Kurtulmak için ayağını basacak yer araması çaresizliği, gözleri yerinden çikacakti.. Bütün acılarını hissediyordum. bütün bu olanları ben izlerken başka bir gözde herşeyi izliyordu. Rüya içinde gerçekti herşey...