Hocanın bu kararına şaşırmıştım. inançsiz bu tarz şeyleri takmayan birisiydi. Eğriağaçtaki hocadan ne umuyordu. Bu arada hala kübra aranıyor ama hiç bir iz bulunamıyordu. mardin şehir otogarı dahil incelenmişti. sanki yer yarılmış içine girmişti. Bu durumda kendime pay biçiyordum benim yaptıklarım yüzünden kaçıp gitmiş olabilir diye vicdan azabi duyuyordum.. Ama oda benim gözümden sakındığım edama kötülükler yapmaya çalışmıştı. Edanın kılına zarar gelse benim gibi sakin birisi canavar olabilirdi. Sabah oldugunda yarım yamalak kahvaltımızı yaptık. Timur hoca kimseye çaktırma gidip gelelim ilçede sorar öğreniriz köyün net yerini dedi... Ben edayı kazı evinde tek başına bırakmak istemıyordum. Korkuyordum ona birşey olacagından ama Timur hoca yalnızca ikimiz gideceğiz dedi. Defteride yanına al dedi...