Son 4 yıldır kimse nasıl olduğumu merak etmezken de iyiydim ben. Fakat sanırım insanlar nasıl olduğumu sorarken "kötü" olduğumu duymak istiyorlar.
Dört yılda duymadığım kadar hal hatır suallerini son bir ayda duydum ve eminim artık düşmemi beklediklerinden.
Canlandım, kasladım, ayaklarıma binen yüklerimi azalttım ama hala konuşmaya mecalim yok çünkü bu taktan kafa diğerlerinden farklı çalışıyor.
Artık daha iyi gözlüyorum, anlıyorum insanları ve hala suskunum ki andırıyorum sanırım yabani hayvanları.
Bu yüz ifadem başıma çok dert olmaya başladı ama gülümsemek fazla yoruyor yüz kaslarımı.