Bir süre sonra babam da geldi topluca akşam yemeği yedik. Babam yemekte bana;
"Oğlum var mı biri bak okulunda bitecek az kaldı biri varsa söyle de hani geçeriz bir yere tanıştırırsın bizi" dedi. Babamın böyle söylemesine çok şaşırdım gözlerimi biraz kısıp hemen anneme baktım. Annem de gülüyor babamı destekler gibi bana bakarak kafa sallıyordu.
crazyphysicist:"Yok bir şey şuanlık baba hem daha çok erken bu ne acele" dedim. Aslında bu tarz konuları ailemle konuşmaya çok çekinirim. Yemeğimi yedikten sonra hızla odama geçtim derslerime çalıştım.Ara sıra elime telefonu alıp whatsapptan samet onurla konuşuyordum.
Ders çalışmayı da bitirdikten sonra direk yatağa uzandım üzerimde bir halsizlik bir yorgunluk vardı. Telefonumla 07:30 a bir alarm hazırladım ve uyumaya çalıştım ama uyuyamıyordum bütün gün yaşadıklarım aklıma geliyordu. Yatakta bir sağa bir sola dönüp duruyordum. Aklıma mervenin sametin söyledikleri geliyor. Mervenin büşrayı bana yapmaya çalışması geliyordu.Bir iki saat daha bu şekilde gittikten sonra nihayet uykuya dalabilmiştim.
Sabah ki alarmın çalmasıyla sinirli bir şekilde uyandım ve direk duşa girdim ardından kahvaltımı yapıp dişlerimi fırçalayıp hemen evden çıktım.Yol da biraz yavaş yürümek istedim hızlı yürüyerek terlemek istemiyordum. Yaklaşık 20 dakika içinde okula vardım. Sınıfa girdiğim de hoca da derse yeni başlamak üzereydi gözlerimle hemen sınıfı süzdüm.Eda yoktu bengi vardı. Sabahın köründe beynime kan gitmemiş olsa gerekki benginin o sert kızın yanına oturmak üzere hızlı adımlarla ilerlerken sağ tarafımdan bir ses geldi.
"crazyphysicist gel buraya otur"
Kafamı çevirip baktığım da bu büşranın sesiydi. Bunu dedikten sonra oturmasam ayıp olucaktı.Bu sırada da bengiyle bakışıyorduk. Büşranın yanına oturduktan sonra büşra bana "Günaydın naber" dedi.
Nazikçe gülümseyip ben de onun halini hatrını sordum. Hoca derse başladığında benim aklım sürekli başka yerlerdeydi. Bengi benim büşranın yanına oturduğumu görmüştü.Eda ile de yakın olduğuna göre büşrayla beni yanlış anlayıp edayla dedikodumuzu yapar mıydı?
Damgalanır mıydım? Diye düşünmeden edemedim.Bir buçuk saatlik ilk blok dersimizin bitmesi üzerine sınıfa daha sonradan giren onur ve sameti takmadan direk benginin yanına gittim.
crazyphysicist:"Günaydın nasılsın" dedim biraz çekinerek.
Bengi:"günaydı iyi sen?" dedi biraz sert bir tonda.
crazyphysicist:"Ben de iyiyim şu dersin notlarını senden alabilir miyim birkaç hafta eksiğim var" diyerek kıza yaklaşmak için bu yalanı uydurmak zorunda kaldım.
Bengi hiçbir şey söylemeden çantasından notlarını çıkardı ve bana uzattı.
Ben de bilerek bengiye doğru eğilerek sıraya yaslandım ve benginin uzattığı notlara bakıp bir iki tanesinin fotoğrafını çekiyordum.
Bu sırada sınıfın kapısından içeriye eda girdi.Her yere gülücükler saçıyor çok mutlu bir şekilde bengiyle yanımıza doğru geliyordu.Üstündeki mavi kazak hariç hemen hemen dünkiyle aynı kıyafetleri giymişti.
Eda yanımıza geldiğinde gülümseyerek :"Günaydın çok bir şey kaçırdım mı?" dedi.
Bengiye laf bırakmadan hızla atılmak en azından edayla muhabbetimin bir başlangıcı olsun isteyerek edaya;
"Hayır pek bir şey kaçırmadın dersin ilk 45 dakikası zaten geçen haftanın tekrarı gibi bir şeydi"dedim.
Eda:"Aaaa öyle mi" dedi tabi bu sırada gülümsüyor ve bengiye iki gözünü aynı anda kırparak sabah günaydınını veriyordu.
Eda benginin yanına oturmuştu. Bengi edaya bir haberden bahsediyor eda da;
"Yaa ben çok üzüldüm keşke böyle şeyler olmasa" gibi bir şey diyordu.
Küçücük olaylara bile bu kadar üzülmesi o gülen yüzünün bir anda hüzne dönüştüğünü görmek bengiyle edaya hiçbir şey demeden ordan ayrılmama neden oldu. Biliyordum bu yaptığım hataydı böyle çekip gidilmezdi. Zaten bu sırada bengi arkamdan "crazyphysicist crazyphyscisit" diye sesleniyordu. Duymamazlığa gelip kendimi dışarı atmak istiyordum tabi bu sırada gözüm samete kaymıştı. Benginin benim adımı seslenmesi ve bengiyle çok yakın durmam sameti nasıl bir hale sokmuştu henüz yeni farketmiştim. Sametin yüzün düşmüş anlamsız bir şekilde bana bakıyordu.
Kendimi hemen bahçeye attım...