Çok uzatmayayım, 1 Eylül günü Berlin'e yüksek lisansımı yapmak üzere geldim. Zeynep'in gidişinden beri hiç bir kızla beraber olmamıştım, olacağımı zannetmiyordum. Üniversite'ye ait yurtda bana bir oda ayırmaları için başvurmuş, bana olumlu dönüş yapmışlardı. Berlin Tegel Havalimanı'nda uçağımdan indim. Berlin'in o gri, boğucu ve hype havasını ilk defa o zaman solumuştum. Havalimanı'ndan beni uzaktan akrabamız olan, babamın ricası üzerine, Hakan Abi aldı. Yolda biraz Berlin'den bahsettik. Şimdi keşke onun tavsiyesine uysaydım diyorum.
H: Hakan Abi
B: Ben

H: Bak kardeşim, burada yabancısın. Beni iyi dinle ki, buraya ilk defa gelenlerin düştüğü hataya düşme. Kendi hatalarından öğrenen adam iyidir ama başkalarının hatalarından ders alan adam mükemmeldir.
B: Tamam abi
H: Öncelikle ne olursa olsun sağlığına dikkat et. Ailen falan burada değil, kimse sana bakamaz. Ne kadar biz burada olsakda bizim de elimizden gelen bir yere kadar. Sonra parana dikkat et. Buradakilerin hiç bir etik ve ahlaki değerleri yoktur. Birini gibeceğim diye kalkarsın, onlar seni giber hiç haberin olmaz, gözünün yaşına bakmazlar. insanlara güvenme. Kızlara takılıp kalma, takılıp geç...