Otobüse bindim. inecek var butonunun altında "gereksiz yere basmayın" yazıyordu. Düşündüm. inmem gerekli mi? Diye. Etrafımda telaşlı insanar vardı. Biri benim yüzümden geç kalabilirdi. Bekledim. Toplumdaki yerim neydi ki? Kim gerekli olduğumu düşünürdü benim? ineceğim duraktan uzaklaşıyordum. Otobüs de bayağı hızlıydı. Benim için koca otobüs duracak ve tekrar hızlanması gerekecekti. Belki de yanımdakini sıradaki durakta inmeye ikna ederdim. Böylece yüküm hafiflerdi. Yok yok olmaz. Benim inmek için bir sebepe yada sebebi olan birine ihtiyacım vardı. Gözüm karardı Bi an. Kendimi kaptırdım ve kalktım ayağa. Otobüste de ayakta dikilmek ne zordu. Doldurdum diyaframı ve bağırdım insanlığa. Bu bir soygundur!

Miyav