Çıktım dışarı saati hatırlamıyorum beyler yürümeye başladım evinin önüne doğru kafam öyle bir olmuş ki varya nasıl bir cesaret bilmiyorum be beyler .
Gittim evine kapıyı çaldım benim camda gördü sanırım eve gittiğimi kapıyı direk o açtı biraz da “yağmur” yağdı kafama ıslandım.
“Nasılsın”
Mayhoş bir gülümseme aldı suratıma çektiğim bi maske gibiydi çünkü ruh halim o an melankoliydi biraz beyler ama onu görmenin etkisi de var tabi.
“iyiyim ama elin “
“Ne olmuş elime?”
“Kanıyor”
içeriden bi selpak getirdi beyler merdivenlere oturduk annesi nevin abla uyuyor muydu bilmiyorum .
O ellerimi siliyor ben acıyı gibtir etmişim zaten hissetmiyorum da , silerken dudağının titremesi felan abi ne bileyim ya neler oluyor amk.
Aşık olmuyorum bu arada aşık olmak entel işidir amk :/
“Yağmur”
“Efendim”
“Senin bardağın kırıldı yani , bilmiyorum istemedim böyle olmasını “
“Şşt tamam önemli değil “
“Saçların çok güzel kokuyor”
“Punku yarın konuşalım mı şuan pek müsait değilim beni yanlış anlama ne olur “
Nevin abla seslendi o sıra da
“Yeaaaağmoooouurrrrrrrrrrrrrrrrrr kimmiş kızımmmmmmmm”
“Geliyorum anneee “
“Gidiyorum tamam kusura bakma bardak için yani bardağı boşver de şey..”
Bir ton zırvaladım tek kaşını kaldırıp beni izlemesi ah ah ah ah ananı gibeyim ananı bacını gibeyim biraaaader bak aklıma geldikçe kötü oluyorum allah belamı vereydi deeee neyse dinleyin dıbına koduklarım dinleyin bak giberim sizi okuyun olum bak harbi gibicem oku amk.

Edit: okumadığınızdan değil lan öyle bir sinirlendim amk