fotoğrafardan birini aldım. ben ve nurgülün fotoğraflarıydı. dışarıda buluşmalarımızda çekilmişti. kimisi uzaktan kimisi ise dehşet verici şekilde bir kaç metre öteden. alıp diğer fotoğraflara da bakmaya başladım. hepsi bize aitti. bazılarında benim gözlerim oyulmuştu. ne işi vardı? nasıl olurdu? şok olmuştum resmen. yanda uyuyan mehmete baktım. bana bu şerefsizliği nasıl yapmıştı. artık emindim. büyüyü yapan bizi sapık gibi izleyen de oydu. o uyurken evi aramaya başladım. odasına girdim. karanlık bir odaydı. sağa sola bakmaya başladım. kitaplarının arasını çekmeceleri her yeri aramaya başladım. yatağının altına baktığımda bir kutu buldum küçük bir tahta kutu. kutuyu açınca öğüresim geldi. hayvan bağırsağı gibi bir şeye sarılı muska gibi bağlı bir kumaş vardı. hemen söküp açtım içinden cebimde buduğum kağıda benzer bir kağıt çıktı. ters iki insan resmedilmiş. etrafında arapça yazılar. ve iki saç birbirine dolanmış. şimdi anlıyordum. ikimizden de saçına her zaman ulaşabilirdi. aynı ofisteydik. bir şekilde bizim sevgili olduğumuzu öğrenmiş olmalıydı. tam arkamı dönecekken kafama biri vurdu. dünya kararıyordu...