insanoğlunun zaman algısı enteresan bir algı bence. Bir cisim düşünün, o cisme bir ışık çarpıyor ve o ışık göz bebeğimizden içeri süzülüyor ve beyne iletiliyor ve biz de o cismi görüyoruz. Mesela bir odanın içerisinde masayı, kafamızı ona çevirdiğimiz gibi algılıyoruz. Masadan yansıyan ışık hızlı bir biçimde gözümüze ulaşıyor. Mekanı biraz büyütelim. Bulunduğumuz sokak, biraz daha büyütelim, görebildiğimiz dağlar, biraz yukarı bakıyoruz bulutlar ve sonrasında görebileceğimiz en uzak şeyler, yıldızlar gezegenler ve diğer gök cisimleri, işte işler burada biraz karışıyor..