Eve gidip kısa bir duş alıp hemen yattım. Gecenin bir yarısı aniden uyandım. Üzerimde bir ağırlık vardı. Neredeyse tek kasımı oynatamıyordum. Sadece gözlerimi oynatabiliyordum. Yatağın sağına baktığım an neredeyse küçük dilimi yutacaktım. Upuzun bir silüet yanı başımda duruyordu. Gözleri kör gibi kırmızıydı. Saçı upuzun ve yüzü simsiyah idi. Birden çok yüksek sesle bağırmaya başladı. Sesi resmen kalbimi deliyordu.

---الطين! لقد خلقت من النار. أنا لا أسجد لك.
altayna! laqad khalaqt min alnaari. 'ana la 'asjud lika.

Allah diyerek kendime geldim. Pencere açık içeri rüzgar esiyordu. Bunun anldıbını daha sonradan ögrenecektim.