Sen delisin, çocuksun bilmezsin dediler
Halbu ki, en büyük deli kendileriydiler.
Hepsi menfaat dostuydu, kötü günde kaybolup gittiler.

Para denen bir illet var şu cihanda.
Dertlidir, o illeti bulan da bulamayanda.
Bulamazsın yegane dostu bu zamanda.
Sığınırsın asi rüzgarın, esen sıcak kollarına.

Bakma o asiye sıcak dediğime.
Hepsini toplasan ancak bir kelime.
Esen yelde var zerre zerre bir şifre
Bilseydin doğruyu, dönmek isterdin geriye.

Lügat yetmez, sözlükler de terim kalmaz anlatsam şu derdimi.
Mevla buyurdu her derde bir ilaç var, ölüm harici.

Yaşam dediğin koca bir yalan.
Rengine kapılıp giden ziyan.
Para ise o rüyada kara bir yılan.

Ara da bul sana yâr gibi kucak açan
Bulamazsın ağlarsın, söylenirsin illede vatan
Kuşa hürriyetini verdiler, yere konduğu vakit boynunu kestiler.
Padişah, vezir, saltanat dediğin kişiler ölüm denen gerçekle esip geçtiler.

Bizi sevmediler, kendileri ile yüzleşmediler
Yetmedi, bir de üzerine kalbimizi deştiler
Hepsi birer zalim ve deliydiler.

Ölüm denen bir gerçek var şu rüyada
Sen, dersin ölümü rüyadan uyanana
Ölmeden önce ölmek icab eder,
Ya gerçek aşka, yada kalbin de ki boşluğa.