zanzam üniversiteye başladığımda 3 kişilik sağlam br arkadaş grubu oluştudum evde 3 kişiyiz ayriyetten 1-2 tane daha sağlam arkadaşım var şuan. ama hiçbiri dediğin gibi değiller panpam.
eğleneceksin aq gezeceksin paran yettiği kadar yürüyeceksin başka insanları trolleyeceksin falan bunları yapacak birileri lazım ama yok evdekikler bilgisayarın başından kalkmıyor e ben de öyleyim. diğerleriyle pek buluşma imkanım olmuyor. bilgisayar mühendisliği okuyorum okula falan da gitmiyorum amk haftada 1-2 gün bazen gidiyorum yoklama almıyorlar diye, derslerim yannan gibi.
Akşama kadar demicem zaten sabah yatıyorum akşam uyanıyorum sabaha kadar da oyun dizi film falan geçiyor bi şekild araştırma falan yapıyorum bazen, kod yazıyorum falan aq.
Çok da sorgulayan bir insanım her gün aklımda intihar etmek var karı kızdan dolayı değil , herhangibir inancım da yok amk. yani beni tutan, bağlayan bi şey de yok şu hayata. amaç edinmek falan gerek biliyorum ama hepsi boş geliyor. ben hayatımı sürdürmek istemiyorum amk ama ailem sülalem arkadaşlarım falan var ardımda. hayatıma son da veremiyorum bu yüzden.
Sıkılınca böyle oluyor yalnızlık , amaçsızlık , inançsızlık falan da eklenince tırlatıyorum amk galiba delirdim.
bu hayat böyle geçmeyecek diye düşünüyorum ama bir gün bizler de mutlu olacağız , bir gün , içine hapsolduğumuz bu yalnızlığa çevremizdeki dostlarımızdan ve ailemizden kaçıp kavuşmak isteyeceğiz diye umut ediyorum ve umut etmekten başka bi çarem de yok.
Aklıma milyon liralık girişim fikirleri geliyor ama hiçbirini yapmak için adım atmıyorum her şey boş geliyor. para desen türkiye'de yaşayan bir öğrenciyim durumum ne kadar iyi olabilir.
işte öyle panpam, senin durumunda çok fazla insan var. kafa dengi bir arkadaştan da öte ruh ikizi gibi bir şey lazım bize.bi manita da bu işi çözebilir. sevgilim var ama kafa yapıma çok hitap etmiyor gerçi benim kafada hiç kız yoktur amk.
umut ediyorum ki inançlı birisisindir ve seni hayata , her ne olursa olsun bağlayacak bağların vardır diye düşünüyorum yoksa benim gibi yarra yiyorsun kafandan ölüm çıkmıyor. bazen düşünüyorum şöyle küresel bir salgın ya da savaş mavaş çıksa da gebersem diye.
düzensizliğin de çok etkisi var bu durumumuzda panpam sadece arkadaşsızlık değil düzensizlik, plansızlık amaçsızlık falan hepsi bizi mutsuz eden şeyler.
panpam en azından kendine bir saygın olsun çeki düzen ver kendine.
neyse çok yazdım saat zabağın 6 sı olmuş buraya kadar okuyan var mı bilmiyorum ama sağolun be panpalar adamsınız. hepinizi çükünüzden öpüyorum ve kendinize iyi bakın diyorum.