Üniverstenin son senesinde otelde kalıyordum. Kiz erkek karigibti sadece yemekhanede beraber olabiliyorduk. Bitane kız vardi adını bilmiyorum kiz melek gibiydi kimseyle ugraşmaz kimseyle muhatap olmaz sadece başi önde okuluna gidip gelirdi. Sadece 1 kez bakışmıştik. 1 kez ama çok uzun bi bakişmaydi. Orda tutulmuştum kıza masmavi gözleriyle öyle derin bakmiştiki aklimi basimdan almıştı.

Ben o aralar çok karışık ve karanlik bi dönemden gectiigm icin ona açılmadım konuşmak bile istemedim ve hatta hiç bakismaya dikkatini cekmeye de çalışmadım. Sadece bana bakmadığı zaman uzaktan izliyodum onu. Sonra ben derslerde falan bu kizi dusunmeye basladim hep aklimdaydi. Akşam oldu otele döndüm gece uyurken birden uyandim ve etüt salonuna gectim. Kimse yoktu etut salonunda koca etut salonunda sadece ben vardım. 1 tane ışığı yaktim ve loş ışıkta bu kiza mektup yazmaya başladım. ona karsi ne hissediyosam kağıda döktüm. Mektubu ona vericektim.

1 hafta geçti ama doğru anı bulamadım. Hep cebimde sakliyodum mektubu ve açıp açıp okuyodum. Bu mektubu yazana kadar onlarca sayfayi olmadi diye yirtip cope atmistim.

Bi gece arkadasimla beraber sigara içmeye çıktım kapinin önüne. Sigaralari bitirdik tam iceri gircem kapıdan bu kiz cikti elinde çantasiyla. Gecenin bu saatinde nereye gidiyo diye merak ettim. Gizlice takip ettim. Ve bi erkek öğrencinin evine girerken gördüm. Oldugum yerde kalakalmiştim. Yağmur yagiyordu sirilgiblam olmuştum ama umrumda değildi. Sonra cebimden onun için butun kalbimle ve masumane duygularimla yazdığım mektubu cikartıp yırtıp attım.