Telefonu bayağı yaşlı bir adam açtı. Alo, buyrun dedi. Selam verip kendimi tanıttım. Amcanın çok ağır bir şivesi vardı.

Bu arada bir anti parantez: Maraş şivesi, Osmaniye şivesi ve bizim ilçenin şivesi normalde aynıdır. Adana da aslında aynıdır. Gediyürüm, geliyür falan diye dizilerde saçma sapan berbat aksanla taklit ederler.

Aslında gediyöm, gediyö, gelicim, gediciñ, napıcıñ, gelmissim (gelmişim) vs. üstüne çöke çöke konuşulan bir oğuz şivesidir.

Oğuz abim Maraşta çalışıyordu. Amca da Maraşta yaşıyordu. Asıl ismi bende kalsın, amcaya Tevfik amca diyelim.

Hasılı kelam amcanın aksanı değişikti. Ben onu anlamadığım gibi o da beni anlamıyordu. Sonunda güç bela teyze oğlunun adını ve seldıbını söylemeyi başardım...

Adam bir anda sanki dili çözüldü. Desene en baştan dedi. Benim evladım gibi sevdiğim doktor kardeşimin teyze oğluymuşsun. Sıkıntın nedir söyle dedi