/i/Hikaye

Herkesin bir hikayesi var, ya senin hikayen nedir?
  1. 1.
    0
    Lisede boş bir ders nasıl olursa öyleydi. Bir tarafını yırtarak anıranlar, sınavın yaklaştığının farkında olup test çözenler test çözenler, uyuyanlar... Ve bir de benim gibi kafa dinlemeye çalışanlar...

    Arada kafamı okuduğum kitaptan kaldırıp, bu manyaklığa şöyle bir göz atıyordum. sırtımın  sıcaktan yanmaması için kalorifer peteği ile arasına hırkamı koymuştum. Bu şekilde rahat bir şekilde kalorifere sırtımı yaslayabiliyordum.

    Bir süre sonra sıkılıp kitabı kapattım ve saatte baktım. Bugün bu hocayla üç dersimiz olacaktı ve hepsi arka arkaya idi. Ve halen 20 dakikadan fazla zaman vardı zilin çalamasına.

    Camdan dışarı baktım. Fitillerin kopmuş kısımlarından dışardaki buz gibi hava ve yağan yağmurun cama vuran suları içeri giriyordu. Hatta bu yüzden bir ara camı koli bandı ile bantlamıştım. Ama önümde oturan gerizekalı tikinin teki " Bu sınıf kokuyo yha... " yapıp camdaki bantları kesmişti. Ben de ağzıma geleni saydırıp, bir daha elleyeni gibsinler demiştim. O gün bugündür o kız camı açmak için arkasını  -benim tarafıma- dönmek zorunda kaldı. Aslında benim için eğlenceli de oluyordu bu durum. Çünkü kızın kendisi ne kadar sinirimi bozsa da, vücudu harbiden taş gibiydi. Bu da ufak çaplı bir görsel şölen yaşamama sebep oluyordu.

    Her neyse, dışarı bakıp havayı gördükten sonra, giberler öyle işi diyerek yatıp uyumanın en doğru karar olacağını düşündüm. Ama ben okulda uyuyabilen biri değildim ve üstüne sınıfta hayvan gibi gürültü vardı.

    Başka zaman en ufacık gürültüde gelen huur çocuğu okul idarecilerine içimden küfür savurdum.

    Bunu mu duymuşlardı bilmiyorum artık, idarecilerin içindeki en sinirli olan müdür yardımcısı geldi sınıfa. Anıranları topladı. Millete bağırdı çağırdı hakaret etti.  O huur çocuğundan gram haz etmediğim ve dedikleri gram gibimde olmadığından çantamı alıp içini kurcalamaya başladım. Çantamda mutlaka, oyalanmamı sağlayacak bir şey bulunurdu.  Ama bugünkü şansımı ve aklımı gibeyim ki, yanımda hiçbir şey yoktu. Neyse, bu müdür yardımcısı da anıranları aldı çıktı sınıftan. Dedim, yatıp zıbarayım bari.Her zaman kalorifer peteği üzerinde duran montumu alıp üzerime örttüm kafamı da sıraya koyup uyumaya çalıştım.

    (Devamı gelecek ama ben bittim. Kalkınca yazarım amk devdıbını.)
    ···
   tümünü göster