Ben bu buhrana ne zaman, nasıl düştüm bilmiyorum. Nasıl çıkacağıma dair bir kaç fikrim var ama yapamıyorum işte.
O kadar doluyum ki kızılcık sopasıyla dövseler ağlayamam.

Aylardır aklımın içinde bir o yana bir bu yana savruluyorum. Hıncahınç bir boşluk, anlamsız geliyor.

Bu ben değilim.
Hatta daha da kötü ne zamandır kendim olmadığımı bilmiyorum.

Unutulduğum gibi unutabilmeliyim kendimi.