b-Başından beridir burada mıydık?"

Nisan-"Hayır, seninle o kadar yol yürüdük. Ve geri döndüğümüz yer de burası."

b-"Şimdi ne olacak?"

Nisan-"Ne olmasını istersin?" Evime baktım. Gerçekten her şey yanmış. Her şey. Anılarım, geçmişim, şimdim.

b-"Bilmiyorum. Evim yandı. Artık gidecek bir yerim yok. Zaten öldüm. Ölünce ne olması gerekiyor onu bile bilmiyorum. Ben inançlı yaşayan biri değildim Nisan. Bana ne olacak peki?"

Nisan-"Evet, evimiz biraz yanmış. Ama düzeltilebilir." Eliyle bir hareket yaptı ve ev eski haline döndü. Hatta gerçekten eski haline. Boyası yeni, sıvası düşmemiş, yepyeni duruyor.

Nisan-"Artık bir evimiz var. Herkes de içeride. Baba, seni çok seviyorum. Her ne olmuş olursa olsun seni seviyorum. Ne de olsa senin bir parçanı taşıyorum. Kendini affettiysen eve girebilirsin. Kendini affetmediysen lütfen eve girme. Evdeki herkes mutlu çünkü. Herkesin hatası vardı ve herkes kendi hatalarını görüp kendilerini affettiler. Kendini affettin mi baba? Lütfen bunu iyice düşün." ikiz kardeşim için hissettiklerim, dedemin katilinin kaçmasına yardım etmem, karıma verdiğim sözü tutamamam... Kendimi affetmeli miyim?

---

SONUNU BELiRLEYECEĞiNiZ KISMA GELDiK.
https://www.strawpoll.me/19151715
OY VEREN 1 KiŞi BiLE OLSA SONU O BELiRLER. SAAT 6 YA KADAR SÜRENiZ VAR. 6 DA iKi SONU DA PAYLAŞACAĞIM. OKUYAN HERKESE TEŞEKKÜR EDERiM.