Neden böyle oldu?
Bilmiyorum.
Bir sebebi vardır elbet fakat bana söylenmedi.

Gülemiyorum. Kimse beni güldürmüyor hatta kimsenin böyle bir çabası da yok. Asıl üzücü yanıysa herkesi güldürebilen ben kendi kelliğime peruk olamıyorum.

Hayat...
Belki de başkalarına kötü davrandığımdan böyleyimdir. Bile isteye kırdığım kimse yok bu yüzden insan adil bir canlı değil.
Söylediğim her şey dün gibi aklımda fakat ben, yani şu gördüğün silüetin söylediği her söz anlatmak istediği şey haricinde her şey olarak algılanmış bir gölgeden ibaretim.

Sana bir işaret göndermiştim Turkuaz, zamanı geçti. Hayallerim sadece bir kez kafamdan çıkıp gerçek dünyanın kelimelerine bulandığında o kelimeleri dinleyen tek kişi sendin. Fakat sen de herkes gibi unuttun. Ne yazıkki burdaki suçlu unutan sen değil unutamayan benim.
Turkuaz, uzanıyorum sonsuzluğun ufkuna. Her bir zerrem adımlarına feda.
(Bağcıklı değil cırtcırtlı)