Bu soruyu birçok yönden irdelemek gerek. Öncelikle kadın ya da erkek kişisinin evlilikte mutlu olması evlilikten beklentisine, bu beklentiyi karşı tarafın doğru anlayıp bunu kabullenmesine, çiftin gelir ve eğitim düzeyi, sosyal statüsü, bulunduğu coğrafya ya da aile kültürünün yapısına göre değişir. Israrla açıklama istediğin için kendimce açıklıyorum o yüzden. Bu sebeple biraz uzun olabilir.
Yorumlarım genel anlamda kendi yaşantım ve civarımda yaşayan gerek bekarlığını gerekse evliliğini bildiğim kişilerin harmanlanmasıyla oluşacak.
Çevremde mutlu olan birkaç arkadaşım var. Bu arkadaşlarım genel itibarıyla ailesi tarafından erkek egemen fakat kadınlarını aşağılamadan, gerçek anlamda bir baba olarak onların ve annelerinin ihtiyaçlarını sadık şekilde karşılamış ve maddi durumu fark etmeksizin eldeki imkanlarını şükür ile yetiştirilmiş ailelerin kızları. Bu kadınlar aile kavrdıbının kıymetini bilip tıpkı annelerinin babalarına sadık olması gibi eşlerine sadıklar. Değişen hayat şartlarına adapte olup çevresindeki andaval karakterli arkadaşları gibi dünya hırsına kapılıp eşlerini bu hırsın ateşine atmıyorlar. Bu kadınlar çocuk sahibi olmayı, anne olmayı canı gönülden ve bilinçli olarak isteyip kendilerini çocuklarına adıyorlar. Kimisinin mesleği var ve çalışıyor. Bu çalışma asla onları bağımsız kadın kibrine sokmuyor ve kazançlarının aileleri için olduğunun bilincindeler. Eşleri de onlara her türlü desteği veriyor ve mutlular. Burada bir noktaya temas etmeliyim ki bu bağımsız kadın olayını kızlar çokmyanlış anlıyor. Evli olan erkek de kadın da tam anlamıyla bağımsız değildir zaten. Ama kadınlar kafalarına göre davranamamayı bağımsızlığa vurulan darbe olarak görüyorlar.
Her neyse ikinici tip evliliklerde kadın çabalarıyla bir yerlere gelmiş veya ev kızı fark etmez. Toplumsal baskı bir süre sonra artınca eclilik yolunda acele etmeye başlıyorlar. Etrafınızı gözlemleyin, akran grubu kızların evlilik tarihleri, ev eşyaları, çocuk sayıları ve çocukları dünyaya getirme zamanları çok yakındır. Çünkü aralarında bir rekabet vardır. Bu rekabet zeki alasya ve ve metin akpınarın hasip ile nasip filmindeki gibidir. Ama bu rekabetin doğurduğu zarar pek umurlarında değil zira toplumsal olarak olayları kendi lehlerine çevirme uatalığına sahipler. Her ne kadar kendi aralarında bir çekişme ve çekememe söz konusu olsa da, boşanma, tartışma, aileler arası anlaşmazlık vb durumlarda kadınlar birden örgütlenip birbirini destekleyebilir. Hemcinslerine yönelik bu destekleri boşanma vb sebeplerle saf dışı kalmış ya da kulvar değiştirmiş arkadaşlarının durumlarına her an kendilerinin düşebileceği gerçeğidir. Kaldı ki boşanmış bir kadın kaybetmiş değil, yalnızca kulvar değiştirmiştir. Kendince mücadelesi farklı kulvarda devam eder. Bu mücadele nasıl bir şey derseniz şayet şöyle açıklayım:
Kadınlarda doğa vergisi uyku halinde olan manipülasyon yeteneği toplumsal aktivitelerle, mahalle gezmeleri, kızlar arası günler, televizyon dizileri vb. ile gelişir. Bu manipilasyon yeteneğiyle bir kadın eğer daha önceden en iyiyi elde edememişse kalanlar içinden seçim yapar ve evlenir. Doğada erkeğinmdişi seçmesi diye bşr şey yoktur. Tüm hayvanlar dişiye tabi olur, mücadele eder, dişi en güçlüyü seçer. insanlarda da benzeri vardır. Erkeklerdeki güç gösterisinin sebebi etrafındaki dişiler tarafından seçilmektir. Bu güç gösterisi az gelişmiş toplumlarda hayvani fiziksel güç ile olurken daha gelişmiş toplumlarda iş. kabarık cüzdan, markalı giysiler, lüks mekanlar ve pahalı arabalara döner. Bu tip kadınlar erkekleri etkiler, ilişkiyi işkillendirmemek için ağır şartlar sunar birçok talepte bulunur, kendi değerini arttırır. Nasıl ki pahalı olan kalitelidir mantığı vardır, erkek de bu kadar talebi olan bir kızın taleplerini karşılarsam bana iyi eş olur mantığı güder.
Yoruldum amk. Biraz dinleneyim. Daha yaz derseniz kendimce analizlerime devam ederim.