Bazen kendi halinde bir evliyanın sakalında kalan ekmek kırıntısı olmak istiyorum. Uçsuz bucaksız Anadolu topraklarında bozkırın gibik görüntüsüyle birlikte dolaşıp varoluşsal sıkıntılarımla görüşmek istiyorum. Dönemsel olarak varoluşsallarım gelir ve aynı hızda giderler. Sence de kaybolan bir şeyin tekrar belirmesi aslında hiç kaybolmadığı anldıbına gelmez mi , görüntüler bazen kafa karıştırıcı olabiliyorlar. Algın kadar varsın bu dünyada beynim sınırsız bir malliğa hizmet ettiği için minik bir dünyada yaşıyorum ben sen ve varoluşsal sıkıntılarımız sahi sormayı unuttum mutlu musun .d .d.d