O ara olaylar üstüste gelmiş ailevi sorunlar falan biri çıktı karşıma kocaman gözleri var böyle baktıkca içimde bişeyler oluyo yeni yaşınızda bişeyler dilersiniz ya ben onu dilemiştim işte günler geçiyor ben hayaller kuruyorum ellerini tutarım diye neyse bi gün bi deli cesareti yazdım buna dedi ki anlamıyorum yarın konuşalım o gün gittim söyledim ben.. ben seni seviyorum bi bakışı var bana ama o zaman anlamamıştım başka baktığını salağım o aralar neyse reddetti ben çökmüşüm bişey yapasım gelmiyor artık ölmek istiyorum falan tekrar yazdım buna cevap geldi normal konuşuyoruz diyorum bu sefer başka düşünüyo sanırım evet farklı düşünüyormuş ama benim gibi değil. Neyse her mesajında mutlu oluyorum yine hayallerdeyim falan sonra bi şekilde öğreniyorum bana acıdığı için konuşmaya devam ediyomuş o gün anladım kaderim buymuş benim o olaylardan sonra insanlardan korkuyorum duygularımı incitmesinler diye sanıyolar ben asosyalim falan:)
Bu acıyla yaşıyorum işte bu acı geçiyo mu hiç?