Artık arıyor beni mesaj atıyor sadece cevap yazıyorum. Çağırıyor, hastayım yorgunum diyorum. umurumda değil artık.
O sıra babamlar geldi üniye, abimden 1-2 kez mügeyi aramıştım yaz tatilinde abim numarayı kaydetmiş, mügeyi çağırmışlar benden önce. Bizimkiler şurdayız oraya gel dediler bi gittim müge annemin yanında oturuyor.
Lan siz ne yapıyorsunuz amacınız ne lan diye bağırmak geldi bizimkilere içimden ama tabii peder var, züt yemedi gittim ben de oturdum ama mügenin çapraz karşısına. Yüzüne bile bakmıyorum. Annem mügeye bayıldı ki ne bayıldı. Alalım zütürelim modunda. Sonra zorla beni çağırdı bilmem ne yanyana otutturdu, ikimizin de elini tuttu birbirine birleştirdi, ben çekecektim ama o benden önce çekti.
Tribine soktuğum dedim içimden.
Sonra bizimkiler gitti ama bizim aradaki buz erimedi. Mügeden yana eridi ama saat dediği anda susturuyorum, konuyu açmıyorum, açtırtmıyorum. Hatta beni sinirlendirdiği hiçbir konuyu açtırtmıyorum. Eski benliğime dönmeye başladım. Ben diyorum tavuk döner yicem, ben yemem diyor hanfendi, yemezsen ne yiyeceksen onu ye gidip diyorum, şöyle davranma yanımda diyor, davranmayan birini bul o zaman bu kadar süre alışmadıysan ben napayım diyorum, arıyor, mesaj atıyor dönmüyorum. iyice tam bir vazgeçiş.
O sıra bir eleman varmış onların ordan onla tanış demiş amcası ısrarla, hemşehrisiniz demiş birbirinize sahip çıkın diye, gitmem lazım dedi, iyi git dedim, sen de geleceksin dedi bağırdı, bayaa bi sinirlendi, iyi geleyim dedim, kavga etmeye mecalim bile yok.
Neyse elemanı gördüm tıknaz kel bişi. Konuştuk felan iyi hoş tamam dedim görüşürüz.
Aradan 2 hafta felan geçti artık buluşmuyoruz bile. Günde 1-2 mesajlaşırsak iyi. Sonra bana yazmış, areo, artık bensiz yaşıyorsun beni hiç merak bile etmiyorsun, ben yazmazsam yazmıyorsun bile, resmen unutuyorsun beni demiş. Yani dedim ne yapalım konu hakkında? Ben ara vermek istiyorum dedi. Ara vermek istiyorsun öyle mi dedim? Ara vermek? Ordan bakınca gavat gibi mi duruyorum? Sana ömrünün sonuna kadar ara dedim. Bir daha ne ara ne sor, hadi eyvallah.