Ve buna en büyük delil olarak evrende düzen değil, karmaşa, kaos olduğunu söylemek, evrendeki işleyişi idrak edememekten gelir. Evrendeki işleyiş, dünyadaki basit işleyiş gibidir. Bir tohum toprağa düşer, yeşerir filizlenir, boy salar ve bir gün ölür. Bu bir kaos mu? Yoksa doğa o ağacın küllerinden yeni canlar mı dünyaya getirir? Bir yıldız doğar bir nebula'da. Bu yıldız, küçücük sönük bir yıldızken -tıpkı bir bebek gibi- giderek büyür ve daha çok ışıldamaya başlar, kocaman bir süperdev olur, bir gün yakıtı biter, çekirdeği çöker ve büyük bir şiddetle patlar, çevresinde gezegen bile bırakmayacak bir şiddetle. Bunun ismi kaos mu? O patlayan yıldızın evrene saldığı gazlardan yepyeni bir yıldız fabrikası (nebula) oluşur ve bir yıldızdan yepyeni minik yıldızlar, yepyeni gezegenler tekrar vücut bulur. Evren sana bu işleyişiyle şunu fısıldar, her ölüm bir başlangıçtır... Evren ne bir düzen, ne bir kaostur. Kaos içinde bir düzendir.